روانپزشک خوب در تهران

ویژگی های روانپزشک خوب در تهران

برخی از ویژگی های یک متخصص روانپزشک خوب شامل موارد زیر است:

روانپزشکان نقش مهمی در ارتقای سلامت روان ایفا می کنند، به ویژه در زمانی که از هر 4 بزرگسال در ایران، 1 نفر دارای مشکل در سلامت روان است. یک روانپزشک مهارت ها و توانایی های لازم برای ارائه درمان روانشناختی، تجویز دارو و انجام اقدامات تخصصی برای درمان افراد مبتلا به بیماری روانی را داراست. یک متخصص روانپزشک عمدتا در درمان اضطراب و افسردگی، حملات پانیک، اختلالات شخصیت از جمله اختلال دوقطبی، ترک اعتیاد، اختلالات جنسی، درمان وسواس، اختلالات شناختی و اختلال شخصیت پارانوئید میتواند به بیماران کمک شایان توجهی کند و کیفیت زندگی فرد را افزایش دهد تا بینش جدیدی به فرد در زندگی اعطا شود.

  

1. همدلی

بر اساس یک مطالعه اخیر، روانپزشکانی که به افراد مبتلا به بیماری روانی کمک می‌کنند باید از مهارت های همدلی در طول درمان استفاده کنند. از جمله موقعیت هایی که در آن افراد تمایلی به کمک گرفتن ندارند و یا قادر به ایجاد روابط قابل اعتماد نیستند یا به دلیل اختلالات سلامت روانی، برای برقراری ارتباط منطقی و عاطفی با دیگران دچارمشکل یا ناتوانی هستند. یک متخصص روانپزشک خوب برای نشان دادن همدلی، فعالانه به نگرانی‌ها و احساسات بیمار گوش میدهد و به آنها احترام میگذارد و در نگرانی خود را نشان میدهد. علاوه بر دارو، همدلی با بیماران می‌تواند اثربخشی درمان بیماری های روانی را افزایش دهد.

2. آگاه

یک روانپزشک خوب در تهران باید درک دقیقی از داروها، ملاحظات ایمنی آنها، تأثیرات آنها بر بیماران و غیره داشته باشد و از احتمال اینکه خطرات داروها ممکن است از فواید آن بیشتر باشد آگاه است. به عنوان مثال، اگر بیمار با سابقه اعتیاد به مواد مخدر دارد، متخصص روانپزشک باید داروهای بسیار اعتیادآور را با احتیاط تجویز کند یا به طور کامل از آنها اجتناب کند. علاوه بر این، باید بداند که به دلیل عوارض جانبی یا بی اثر بودن داروها، چه زمانی دوز را کاهش دهد یا داروها را تغییر دهد و در زمان مناسب اگر ببیند داروها پس از یک آزمایش معقول موثر نبوده اند، داروها را قطع میکند.

3. انعطاف پذیر

برای ایجاد یک محیط حمایتی که بیمار شما به آن تمایل دارد، باید انعطاف پذیر باشد. با توجه به علوم روانشناسی امروز، یک روانپزشک خوب همواره آماده است تا روش یا درمان دیگری را امتحان کند. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد تعداد جلسات را بر اساس شدت بیماری مراجعه کننده افزایش دهد. به تمایل بیمار برای کاهش دوز یا تغییر دارو در صورت وجود عوارض جانبی احترام می گذارد، مشروط بر اینکه این کار منطقی باشد (معمولاً اینطور است، اما نه همیشه).

4. باوجدان

همچنین مهم است که یک روانپزشک خوب به نیازها و نگرانی های منحصر به فرد بیمار خود توجه کند. این به معنای احترام گذاشتن به زمان، وقت شناس بودن و در دسترس بودن، و تشویق به یک ارتباط باز و صمیمی است. همچنین تضمین می کند که بیماران از آسیب پذیر بودن در محیط تمرین احساس امنیت کنند تا همه جنبه های بیماری خود را مورد بحث قرار دهند و بر اساس آن درمان دریافت کنند.

5. یادگیرنده مادام العمر

یک روانپزشک خوب اهمیت یادگیری مداوم را درک می کند. همچنین ذهنی یاد گیرنده دارد و مرتبا مطالب و مقالات جدید را مطالعه میکند. این مسئله به آنها کمک میکند تا در مورد درمان های پیشرفته و استانداردهای پزشکی به روز باشند. روانپزشکان برتر همچنین مخالف پرسیدن سوال یا مشاوره از همتایان و همکاران خود در هنگام بروز مشکلات نیستند که این به آنها این امکان را می دهد که مشکلات و روان رنجوری های بیمار خود را در خاطر خود نگه بدارند و بتوانند مراقبت های با کیفیت بالا را ارائه دهند.

6. آنها به شما نگاه میکنند

ارتباط چشمی بین بیمار و پزشک بسیار حائز اهمیت است و تعامل سازنده بین پزشک و بیمار پله اول در رسیدن به هدف درمان یعنی بهبود نشانه های بیماری است. بیمار در حضور متخصص روانپزشک و تراپیست خود نباید دچار احساس سرخوردگی و شکست شود و یک متخصص روانپزشک خوب به این مسئله کاملا واقف است.

7. احساس عجله نمیکنید

رایج ترین شکایتی که وجود دارد این است که مردم احساس می کنند قرار ملاقات هایشان با روانپزشکشان همیشه کوتاه است، یا اینکه هرگز زمان کافی برای گفتن آنچه را که نیاز دارند، ندارند. سرعت مکالمه و زمان اختصاص داده شده در نهایت باعث می‌شود آنها احساس کنند که سربار هستند و سؤالات کمتری بپرسند یا اطلاعات کمتری را در مورد بیماری خود به اشتراک می‌گذارند. همینطور اضطراب قابل توجهی را تجربه می‌کنند و در نهایت به دلیل احساس عجله ممکن است درمان غیر موثر تری دریافت کنند.

علائم همپوشانی قابل توجهی بین تشخیص های روانپزشکی در داخل و در بین دسته های تشخیصی وجود دارد. به عنوان مثال، حواس پرتی می تواند نشانه ای از ADHD، اختلال رشد، هیپومانیا، شیدایی، افسردگی، روان پریشی، سوء مصرف مواد مخدر مانند کشیدن ماری جوانا، اختلالات اضطرابی متعدد، اختلالات شخصیتی خاص باشد، یا می تواند بدون داشتن هیچ گونه اختلال روانپزشکی وجود داشته باشد.

روانپزشکی که دانش گسترده ای دارد، حتی به طور غریزی و شهودی می داند که ممکن است برای بیمار چه اتفاقی بیفتد و قبل از تصمیم گیری در مورد آن، دامنه وسیعی از امکانات تشخیصی را در نظر میگیرد. همین امر در مورد درمان ها نیز صدق میکند. گستردگی دانش به این معنی است که پزشک راه حل های درمانی متنوعی (داروها، روان درمانی، ارجاعات) را در کیف خود خواهد داشت و بسته به بیماری بیماران مختلف از راه حل های متفاوتی استفاده می کند تا مبدل به یک روانپزشک خوب شود.

تفاوت روانپزشک خوب در تهران و روانشناس

در مقایسه با روانپزشکان، روانشناسان تمایل دارند به جای عوامل بیولوژیکی، بیشتر بر روی عوامل اجتماعی، فرهنگی و محیطی تمرکز کنند. آنها به شناسایی الگوهای افکار منفی و سایر زمینه های موثر بر عملکرد مغز که ممکن است بر رفتار و سلامت عاطفی شما تأثیر بگذارد کمک میکنند.

اغلب، روانشناسان از رواندرمانی برای کمک به رفع و درمان علائم اختلال روان استفاده میکنند. آنها همچنین ممکن است به عنوان مشاور در کنار سایر متخصصان علوم سلامت به فعالیت بپردازند یا انواع رویکردهای رواندرمانی را برای برنامه های درمانی یاد بگیرند.

همچنین در مورد درمان افسردگی بخوانید

تفاوت متخصص روانپزشک و روانشناس در عمل

روانپزشکان و روانشناسان شباهاتی در نحوه درمان دارند اما تفاوت روانشناس و روانپزشک بسیار بیشتر است. روانپزشکان و روانشناسان در بسیاری از مراکز مراقبت بهداشتی مشابه کار میکنند: مطب های خصوصی، کلینیک ها، برنامه های توانبخشی، مدارس و موارد دیگر.

بعنوان مثال روانشناسان میتوانند برخی علائم سلامت روان را با گفتار درمانی درمان کنند و فضایی را برای به اشتراک گذاشتن ناراحتی‌های عاطفی و علائم سلامت روانی که تجربه کرده اید در یک سری جلسات فراهم کنند. آنها میتوانند با درک این علائم راهنمایی و پشتیبانی ارائه دهند و مهارت های مقابله ای را برای هدایت آنها آموزش دهند.

اما بسیاری از انواع رواندرمانی ها وجود دارد. روانشناسان می توانند در طیف وسیعی از رویکردها تخصص داشته باشند مانند:

• روانشناسی انسان گرایانه
• روانشناسی کودک
• روان پویایی
• درمان متمرکز بر هیجان
• هنر درمانی
• رویکردهای درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی
• درمان مبتنی بر ذهنیت
• طرحواره درمانی

روانشناسانی که با کودکان کار می کنند همچنین ممکن است مهارت های تفکر و توانایی های تحصیلی آنها را ارزیابی کنند و رویکردهای منحصر به فرد مناسب برای کودکان مانند بازی درمانی ارائه دهند.

روانشناسان همچنین ممکن است آموزش های تخصصی را در موارد زیر دنبال کنند: روانشناسی بالینی، روانشناسی اعصاب، روانکاوی، روانشناسی قانونی، روانشناسی کودک و نوجوان.

همچنین درمورد روانپزشکی کودکان بخوانید.

تفاوت در تحصیلات

تفاوت در آموزش روانپزشکان و روانشناسان نیز سوابق تحصیلی و الزامات آموزشی متفاوتی دارند. روانشناسان دوره های تحصیلات تکمیلی و دکترا را برای کسب یکی از این دو مدرک تکمیل می کنند: مدرک (PhD) و دکترای روانشناسی (PsyD). کسب یکی از این مدارک بین 4 تا 6 سال طول می کشد. روانشناسان پس از دریافت مدرک، 1 تا 2 سال دیگر دوره آموزشی را که شامل کار با افراد در محیط های بالینی است، می گذرانند.

با این حال، یک روانشناس لزوماً یک درمانگر نمیشود. بسیاری از آنها مشاغل آموزشی، تحقیقاتی یا حقوقی و سازمانی را به جای درمانهای بالینی انتخاب می کنند.

همچنین در مورد عوارض اعتیاد گل بخوانید

ادامه مبحث روانپزشک خوب در تهران

سایت دکتر مهدی کریمی