عوارض آمفتامین چیست

آمفتامین ها داروهای محرکی هستند که فعالیت برخی مواد شیمیایی را در مغز افزایش می دهند. آنها به تعدادی از ترکیبات شیمیایی کمی متفاوت با فعالیت های بسیار مشابه اشاره می کنند. چند نمونه از آمفتامین ها عبارتند از: دگزامفتامین، که برای مقاصد پزشکی برای درمان بیماری هایی مانند اختلال توجه در کودکان و بیش فعالی (ADHD) استفاده می شود وسولفات آمفتامین، که عمدتا به عنوان مت آمفتامین سرعتی شناخته می شود که شکل قوی‌تری از آمفتامین است و عمدتاً به‌عنوان «کریستال»، «مت»، «سنگ» یا «یخ» شناخته می‌شود.

داروهای دارای آمفتامین که کاربرد پزشکی دارند عبارتند ازدکستروآمفتامین، متیل فنیدیت ( ریتالین )، متامفتامین، آدرال و مدافینیل. همچنین داروهای شبه آمفتامین مثل افدرین، فنیل پروپانولامین و پسودوافدرین (که از آن در آزمایشگاههای غیرقانونی برای ساخت مت آمفتامین استفاده می شود) که فروش بدون نسخه آنها ممنوع و غیرقانونی است. داروهای هم خانواده آمفتامین که قابلیت سومصرف نیز دارند عبارتند از: فندیمترازین، دی اتیل پروپیون، بنزفتامین، فنترمین است که همه این داروها میتوانند تمامی اختلالات ناشی از آمفتامین را ایجاد کنند.

 

 

نحوه ترک متادون

متادون یک داروی تجویزی است که برای درمان دردهای شدید استفاده می شود. همچنین برای درمان و ترک اعتیاد به مواد مخدر مانند هروئین استفاده می شود و اغلب یک درمان بسیار مفید و موثر برای کسانی است که به این منظور به آن نیاز دارند و در این مقاله به ترک متادون بیشتر خواهیم پرداخت.

متادون خود یک ماده افیونی است و می تواند اعتیادآور باشد. این امکان وجود دارد که برخی از افراد در اثر مصرف متادون به آن معتاد شوند زیرا از آن برای ترک مواد مخدر دیگر استفاده می کنند.

هنگامی که بعد از مدتی مصرف متادون را قطع میکنید، ممکن است علائم ترک را تجربه کنید. ترک متادون میتواند یک تجربه دردناک باشد. شما باید خطرات و مزایای مرتبط با متادون درمانی را با روانپزشک خود در میان بگذارید زیرا میتوانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا درمان طولانی مدت یا قطع متادون برای شما مناسب است یا خیر.