اختلالات شناختی را بیشتر بشناسیم

اختلال شناختی زمانی اتفاق می‌افتد که توانایی‌های ذهنی‌تان، مانند حافظه و انجام دادن کارهای پیچیده، اندکی کاهش پیدا کند. اختلال شناختی چندین علت احتمالی دارد که برخی از آنها قابل درمان هستند. یک پزشک متخصص می‌تواند شما را برای تشخیص و درمان احتمالی ارزیابی کند.

اختلالات شناختی چیست؟

اختلالات شناختی زمانی اتفاق می‌افتد که در مقایسه با سایر همسن و سال‌های خود، کاهش جزئی و اما قابل توجه در توانایی‌های ذهنی خود را تجربه کنید. توانایی های ذهنی عبارتند از:

• حافظه
• استدلال و قضاوت.
• برنامه ریزی و تکمیل وظایف پیچیده.

شما ممکن است متوجه کاهش توانایی های خود شوید یا یکی از عزیزان ممکن است به این عارضه دچار شود اما تغییرات به اندازه کافی شدید نیستند که در فعالیت های روزمره زندگی تداخل ایجاد کنند.

تفاوت بین زوال عقل و اختلالات شناختی خفیف چیست؟

هر دو عارضه زوال عقل و اختلال شناختی اصطلاحات توصیفی هستند که به ما در مورد درجه تغییر شناختی و چگونگی تأثیر آن بر فعالیت های روزانه می‌گویند. تفاوت اصلی بین اختلال شناختی و دمانس این است که کاهش ذهنی در اختلال شناختی با زندگی روزمره تداخلی ندارد، در حالی که دمانس این کار را می‌کند. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلالات شناختی تغییرات شخصیتی را تجربه نمی‌کنند که افراد مبتلا به زوال عقل می‌توانند. بسیاری از شرایط زمینه ای می توانند منجر به اختلال شناختی یا زوال عقل شوند.

زوال عقل شامل کاهش عملکرد ذهنی از یک سطح بالاتر قبلی است که به اندازه کافی شدید است که در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. یک فرد مبتلا به زوال عقل دارای دو یا چند مورد از این مشکلات خاص است، از جمله کاهش در موارد:

• حافظه
• استدلال.
• زبان.
• هماهنگی.
• حالت.
• رفتار و اخلاق.

آیا اختلالات شناختی همیشه منجر به زوال عقل می‌شود؟

برخی از افراد مبتلا به اختلالات شناختی در نهایت دچار زوال عقل می‌شوند، اما برخی دیگر اینطور نیستند. برای برخی شرایط عصبی، این اختلال می‌تواند مرحله اولیه در شروع این بیماری باشد. شرایط تخریب عصبی بر مغز شما تأثیر می‌گذارد و با گذشت زمان بدتر میشود. بیماری آلزایمر و پارکینسون نمونه هایی از این موارد هستند.

علائم اختلال شناختی چیست؟

نشانه اصلی اختلال خفیف شناختی کاهش جزئی در توانایی های ذهنی است. مثالها عبارتند از:

• از دست دادن حافظه: ممکن است رویدادهای اخیر را فراموش کنید یا سوالات و داستان ها و خاطرات خود را مکررا تکرار کنید. ممکن است گاهی اوقات نام دوستان و اعضای خانواده را فراموش کنید یا قرار ملاقات ها یا رویدادهای برنامه ریزی شده را فراموش کنید. همچنین ممکن است اقلام را بیشتر از حد معمول جابجا کنید.
• 
  زبان: ممکن است در پیدا کردن کلمات مناسب مشکل داشته باشید. همچنین ممکن است مانند گذشته در درک اطلاعات نوشتاری یا شفاهی مشکل داشته باشید.
• 
  توجه: ممکن است تمرکزتان را از دست بدهید یا راحت‌تر از گذشته حواس‌تان پرت شود.
• 
  استدلال و قضاوت: ممکن است در حل مسئله و تصمیم گیری مشکل داشته باشید.
• 
  برنامه ریزی پیچیده: ممکن است برنامه ریزی و یا تکمیل کارهای پیچیده مانند پرداخت صورت حساب، مصرف دارو، خرید، آشپزی، نظافت منزل و رانندگی دشوارتر باشد.
• 
  مشکلات حرکتی و مشکلات حس بویایی نیز با اختلالات شناختی مرتبط است.

چه چیزی باعث اختلال شناختی خفیف می‌شود؟

اختلالات شناختی خفیف می‌توانند چندین علت احتمالی داشته باشند. برخی قابل درمان هستند و برخی دیگر قابل درمان نیستند.

برخی از علل احتمالی عبارتند از:

• افسردگی، استرس مزمن و اضطراب.
• مشکلات تیروئید، کلیه یا کبد.
• اختلالات خواب.
• شرایطی که بر جریان خون در مغز شما تأثیر می گذارد، مانند تومورها، لخته شدن خون، سکته مغزی یا آسیب مغزی.
• کمبود ویتامین B12 یا سایر کمبودهای مواد مغذی.
• عفونت، مانند عفونت دستگاه ادراری (UTI).
• عوارض جانبی برخی از داروهای تجویزی مانند مسدود کننده های کانال کلسیم، داروهای آنتی کولینرژیک، بنزودیازپین ها و غیره.
• اختلال مصرف مواد و اختلال مصرف الکل.

این اختلال اغلب مرحله اولیه برخی از شرایط عصبی است و می‌تواند مرحله اولیه اختلالات زیر باشد:

• بیماری آلزایمر.
• بیماری پارکینسون.
• زوال عقل بدن لوی
• زوال عقل عروقی.
• فراموشی پیشانی گیجگاهی.

ادامه مبحث اختلالات شناختی

سایت دکتر مهدی کریمی